Η πρεσβυωπία οφείλεται στην απώλεια της ελαστικότητας του κρυσταλλοειδούς φακού και αύξηση του μεγέθους του, στην σταδιακή θόλωση του σε συνδυασμό με τη μείωση της λειτουργικότητας του ακτινωτού μυ (που ελέγχει τη σφαιρικότητα του φακού-επίπεδος όταν εστιάζουμε μακριά, κυρτός όταν βλέπουμε ενδιάμεσα και κοντά).

Σταδιακά χάνουμε την πολυεστιακότητα που έχουμε μέχρι την ηλικία των 40 ετών και η όλη διαδικασία στης εξέλιξης της πρεσβυωπίας ολοκληρώνεται περίπου στα 57-58 έτη της ηλικίας.

Δεν αντιμετωπίζουν όλοι οι άνθρωποι το ίδιο πρόβλημα στην εστίαση σε κοντινά αντικείμενα, όσοι έχουν μυωπία ακόμα και με τα διορθωτικά γυαλιά τους για μακριά επιτυγχάνουν μια σχετικά ανεκτή οπτική οξύτητα για κοντά. 

Αντιθέτως Στην περίπτωση προϋπάρχουσας υπερμετρωπίας, ένας πρεσβύωπας αντιμετωπίζει πολύ εντονότερο πρόβλημα στην κοντινή του εστίαση. Αν είχε μικρού βαθμού υπερμετρωπία (λιγότερο από 2 βαθμούς), πιθανότατα δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιεί καθόλου γυαλιά μέχρι την ηλικία των 30 – 35 λόγο της εύκολης αντιρρόπησης του διαθλαστικού του σφάλματος από τον φυσικό φακό των ματιών του.

Ο ασθενής αυτός μετά τα 30 του σταδιακά θα εμφανίσει πρώιμα πρεσβυωπικά συμπτώματα τα όποια σταδιακά θα επεκταθούν και στην μακρινή του όραση μετά τα 40, οπότε ο ανελαστικός πλέον φακός του ματιού δεν θα μπορεί να προσαρμόσει ούτε για μακριά.
Τέλος, ένας ασθενής με προϋπάρχουσα μεγάλη η μετρίου βαθμού υπερμετρωπία που φορούσε γυαλιά από νεαρά ηλικία, θα χρειαστεί πρεσβυωπική διόρθωση ενωρίτερα από έναν μύωπα η έναν έμμετρωπα(χωρίς διαθλαστικό σφάλμα μυωπίας ή υπερμετρωπίας), καθώς τα γυαλιά υπερμετρωπίας επιβαρύνουν την προσπάθεια κοντινής προσαρμογής. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να αποφευχθεί (θεωρητικά τουλάχιστον) με χρήση φακών επαφής.

Η οφθαλμολογική εξέταση θα θέσει την διάγνωση της πρεσβυωπίας και ασθενής θα πρέπει να επιλέξει την καλύτερη μέθοδο διόρθωσης εξατομικευμένα για αυτόν τον ίδιον.

Ο ασθενής που δεν χρήζει διόρθωσης για την μακρινή του όραση με ένα απλό πρεσβυωπικό ζευγάρι γυαλιά μπορεί να επιτύχει μια ικανοποιητική κοντινή όραση.

Ο ασθενής που χρησιμοποιεί γυαλιά οράσεως για να διορθώνει την μακρινή του όραση , έχει την δυνατότητα να μεταπέσει στην χρήση πολυεστιακών διορθωτικών γυαλιών οράσεως, αφού πρώτα ενημερωθεί για τον απαραίτητο χρόνο προσαρμογής και τους κανόνες χρήσης αυτών. Υπάρχει επίσης και η δυνατότατα χρήσης πολυεστιακών φακών επαφής , υπό την προϋπόθεση ότι ο ασθενής γνωρίζει τους κανόνες χρήσης τους και από την οφθαλμολογική εξέταση δεν έχει διαγνωσθεί κάποιον λόγος για τον οποίον αντενδείκνυται η χρήση τους (π.χ. ξηροφθαλμία).

Υπάρχει η επιλογή τους συστήματος Monovision σύμφωνα με το οποίο ο ασθενής δεχόμενος έναν συμβιβασμό στην διόφθαλμη όραση του, υφίσταται είτε με laser είτε με την χρήση φακών επαφής , την μετατροπή του ενός οφθαλμού τους σε μυωπικό –προκειμένου να βλέπει ευκρινώς κοντά- και την μετατροπή του έτερου οφθαλμού σε εμμετρωπικό – προκειμένου να βλέπει καθαρά μακριά.

Σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες επιστημονικές οφθαλμολογικές δυνατότητες, η βέλτιστη επιλογή είναι αυτή της ένθεσης πολυεστιακών ενδοφακών. Οι σύγχρονοι πολυεστιακοί – τριπλοεστιακοί ενδοφακοί , αντικαθιστώντας τον γερασμένο κρυσταλλοειδή φακό του ασθενούς , χαρίζουν βέλτιστη όραση σε όλες τις αποστάσεις – μακρινή, μέση απόσταση, κοντά, χωρίς την ανάγκη της χρήσης διορθωτικών γυαλιών. Η ένθεση πολυεστιακών – τριπλοεστιακών ενδοφακών σε συνδυασμό με την χειρουργική «δίκην καταρράκτου» με την τελευταίας γενιάς λέιζερ (femtosecond laser) αποτελεί την απόλυτη διαθλαστική επέμβαση διόρθωσης τους όποιου διαθλαστικού σφάλματος των οφθαλμών και την απαλλαγή από τα γυαλιά και τους φακούς επαφής.

Ο ετήσιος οφθαλμολογικός έλεγχος διαφυλάττει την υγεία των ματιών σας και σας δίνει την δυνατότητα να ενημερωθείτε για τον καταλληλότερο για εσάς τρόπο αντιμετώπισης του όποιου διαθλαστικού σφάλματος σας απασχολεί και περιορίζει τις δραστηριότητες σας.

Πηγή: Dr. Γεώργιος Μαρκέτος M.D Οφθαλμίατρος Χειρουργός