ένα από τα οποία είναι ο αμφιβληστροειδής χιτώνας που αντιστοιχεί στον βυθό του ματιού.
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι η προσβολή των μικρών (τριχοειδών) αγγείων του αμφιβληστροειδούς.
Πρόκειται για πάθηση που αφορά όλους τους διαβητικούς ασθενείς, είτε κάνουν χρήση ινσουλίνης και είναι νεαρής ηλικίας είτε όχι και εμφανίζουν την πάθηση σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Ο διαβητικός ασθενής πρέπει να γνωρίζει ότι είναι απαραίτητο να ρυθμίζει σωστά το σάκχαρό του, καθώς το απορρυθμισμένο σάκχαρο προωθεί με γρηγορότερους ρυθμούς τη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια.Παράλληλα, πρέπει ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση, την υπερλιπιδαιμία (αυξημένη χοληστερόλη και τριγλυκερίδια) αν υπάρχει και να περιορίζει το κάπνισμα και το αλκοόλ.

Επειδή ο διαβήτης συχνά δεν προκαλεί συμπτώματα, πρέπει να ελέγχετε τακτικά την όρασή σας.
Τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη πρέπει να εξετάζονται από οφθαλμίατρο κάθε έξι μήνες. Οι εξετάσεις όπως η βυθοσκόπηση, η τοπογραφία κερατοειδούς, η οπτική τομογραφία αμφιβληστροειδούς και τα οπτικά πεδία επιτρέπουν στους ασθενείς να ελέγχουν συχνά τα μάτια τους, είτε για προληπτικούς λόγους λόγω οικογενειακού ιστορικού είτε για να παρακολουθούν την εξέλιξη συγκεκριμένης πάθησης.
Όσοι ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου λόγω ιστορικού, οφείλουν να εξετάζονται κάθε έξι μήνες ή κατ' έτος, ανάλογα με την περίπτωση.

Κάθε πότε πρέπει να γίνεται έλεγχος

-1 φορά τον χρόνο πρέπει να ελέγχονται τα μάτια, ανεξάρτητα από την ηλικία.
-2 φορές τον χρόνο, αν υπάρχει ιστορικό διαβήτη.
-1 φορά το εξάμηνο ή συχνότερα μετά τα 45 χρόνια, όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος.

Πηγή:www.onmed.gr