Με την πάροδο της ηλικίας (συνήθως μετά την ηλικία των 50 ετών, στους μύωπες νωρίτερα), το υαλοειδές εκφυλίζεται και ρευστοποιείται.

Αποτέλεσμα αυτής της εκφύλισης είναι η οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς, το οποίο παρουσιάζει σημεία στερεάς σύμφυσης με τον αμφιβληστροειδή. Στα σημεία αυτά, λόγω των έλξεων που δημιουργούνται με την αποκόλληση του υαλοειδούς, είναι δυνατόν να 'σχισθεί' ο αμφιβληστροειδής και να δημιουργηθεί μία ρωγμή. Μπορεί ακόμα να σπάσει κάποιος μικρός αγγειακός κλάδος και να έχουμε ενδουαλοειδική αιμορραγία ή και πολύ σπάνια οίδημα ωχράς.

Είναι δυνατόν όμως η οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς να επέλθει ήπια, σε μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς να προκληθούν αλλοιώσεις στον αμφιβληστροειδή.

Κλινική εικόνα
Τα συμπτώματα που έχει ο ασθενής είναι η αντίληψη ιπτάμενων μυγών ή θολώσεων με τη μορφή ιστού αράχνης, που μετακινούνται με τις κινήσεις των οφθαλμών. Μπορεί να αντιλαμβάνεται διάφορες φωτοψίες με τη μορφή αστραπών ή σπινθήρων. Τα συμπτώματα αυτά μένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα και ενοχλούν τους ασθενείς μέχρι, είτε μετατοπιστούν τυχαία οι θολερότητες μακριά από τον άξονα της όρασης, είτε προσαρμοσθούν οι ίδιοι.

Σε περίπτωση ενδοϋαλοειδικής αιμορραγίας ο ασθενής εμφανίζει θόλωση ή μείωση της όρασης μέχρι να απορροφηθεί η αιμορραγία. Συχνά η οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς δεν γίνεται αντιληπτή από τον ασθενή και διαπιστώνεται σε τυχαίο οφθαλμολογικό έλεγχο.

Αντιμετώπιση
Εφόσον όμως υπάρχει συμπτωματολογία, πρέπει να γίνεται βυθοσκόπηση με μεγάλη προσοχή, ώστε να εντοπιστεί οποιαδήποτε ρωγμή του αμφιβληστροειδούς και να αντιμετωπιστεί με χρήση ακτίνων Laser. Στον ασθενή συνίσταται η ανάπαυση και η αποφυγή ανύψωσης μεγάλου βάρους για ένα χρονικό διάστημα.

Συγγραφέας: Σάββας Σπίνος, Οφθαλμίατρος

Πηγή: http://www.care.gr/post/815/apokollisi-yaloeidous