Πρόκειται για μια ημικρανία που είναι περισσότερο αναγνωρίσιμη από την αίσθηση του πόνου μέσα στο μάτι. Οι οφθαλμικές ημικρανίες προκύπτουν συνήθως από μια διαταραχή στην περιοχή του εγκεφάλου, που είναι υπεύθυνη για την όραση. Σωματικοί αλλά και περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορούν, επίσης, να διευκολύνουν αυτή τη διαταραχή.

Οι οφθαλμικές ημικρανίες αντιπροσωπεύουν μια ταξινόμηση ημικρανίας που τα συμπτώματά της είναι μοναδικά στην συγκεκριμένη κατάσταση. Ενώ ο έντονος πόνος στο κεφάλι, η ζαλάδα και η ναυτία που σχετίζονται με την παραδοσιακή ημικρανία, μπορεί να αποτελούν πρόδρομο ενός οφθαλμικού πονοκεφάλου, η επίθεση μπορεί να εμφανιστεί χωρίς καν να υπάρχει πόνος. Στην πραγματικότητα η πλειονότητα των οφθαλμικών ημικρανιών δεν παράγουν πόνο.

Το κύριο χαρακτηριστικό μιας οφθαλμικής ημικρανίας είναι μια ξαφνική οπτική παραμόρφωση. Οι κόρες πιθανότατα ανοίγουν και τα μάτια μπορεί να συσπώνται, σηματοδοτώντας μια επικείμενη επίθεση. Μια θολούρα ή διπλωπία μπορεί να υπάρχουν, αλλά το πιο αποκαλυπτικό σημάδι της είναι το τυφλό σημείο. Αυτή η περιοχή της μη όρασης μεγαλώνει και μπορεί να συνοδεύεται από φώτα που αναβοσβήνουν ή από κυματιστές γραμμές, ενώ προσωρινά μπορεί κανείς να μη βλέπει από το ένα μάτι. Αν και είναι τρομακτικό, εντούτοις αυτά τα επεισόδια τυπικά διαρκούν λιγότερο από 30 λεπτά.

Η ημικρανία συνήθως ενεργοποιείται όταν το σύστημα του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος ανταποκρίνονται ασυνήθιστα σε ειδικούς διεγέρτες. Τέτοιοι μπορεί να είναι τα φώτα που αναβοσβήνουν, τα φάρμακα, ορισμένα τρόφιμα όπως η καφεΐνη και το τυρί, καθώς και ορμονικές μεταβολές στο σώμα. Το άγχος και η κούραση μπορεί επίσης να δημιουργήσουν τις συνθήκες για μια ημικρανία.

Μόλις αρχίσει η ημικρανία, συχνά αλλάζει ο ρυθμός ροής του αίματος προς τον εγκέφαλο. Οταν το αίμα ρέει προς τον ινιακό λοβό ή όταν ο οπτικός φλοιός διαταράσσεται, μπορεί να συμβεί ημικρανία. Τα οπτικά συμπτώματά της έρχονται τότε ως αποτέλεσμα ανώμαλης δραστηριότητας στον εγκέφαλο.

Μια άλλη αιτία που σχετίζεται με τις ημικρανίες του ματιού είναι ο αγγειόσπασμος. Αυτή η κατάσταση συμβαίνει όταν συστέλλονται τα αιμοφόρα αγγεία και δημιουργούν σπασμό. Αν αυτή η δράση εμφανιστεί στις οπτικές περιοχές του εγκεφάλου, τότε οι οπτικές διαταραχές που σχετίζονται με την οφθαλμική ημικρανία μπορεί να εμφανιστούν. Μια δυσλειτουργία στην απελευθέρωση του νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη μπορεί επίσης να προκαλέσει αγγειόσπασμο.

Μερικά άτομα συγχέουν την οφθαλμική ημικρανία με τις ημικρανίες του αμφιβληστροειδούς. Σ’ αυτή την αρκετά σοβαρή κατάσταση, η σύσφιξη των αιμοφόρων αγγείων συμβαίνει στις περιοχές που οδηγούν στην περιοχή του αμφιβληστροειδή και του οπτικού νεύρου. Σοβαρή ναυτία και ευαισθησία στο φως συμπίπτουν συχνά με αυτές τις καταστάσεις. Παρατεταμένες ημικρανίες του αμφιβληστροειδούς σε αντίθεση με τις οφθαλμικές ημικρανίες μπορεί τελικά να οδηγήσουν σε μόνιμη οπτική βλάβη.

Δεδομένου ότι η μέση οφθαλμική ημικρανία είναι τεχνικά μια εγκεφαλική δυσλειτουργία και όχι μια διαταραχή του ματιού, η θεραπεία είναι πιο δύσκολη και στις περισσότερες περιπτώσεις τα συμπτώματα θα σταματήσουν απλά με την πάροδο του χρόνου. Η συνήθης θεραπεία του πονοκεφάλου, δηλαδή η ασπιρίνη, μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση από τον πόνο. Τα συνταγογραφούμενα φάρμακα θα μπορούσαν επίσης να βοηθήσουν σε επίμονες περιπτώσεις. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β και το φυλλικό οξύ βοηθούν στη μείωση των συμπτωμάτων της ημικρανίας σε πολλούς ανθρώπους. Αν κάποιος εκτελεί κάποιο έργο που απαιτεί την προσοχή της όρασης, ο ασφαλέστερος τρόπος είναι να σταματήσει μέχρις ότου η επίθεση της ημικρανίας λήξει.

 

ΠΗΓΗ: Medinova